Solemniya ni San Jose, Bana ni Maria, Marso 19

ANG Balaang Kasulatan nagahatag kang San Jose sa kinatas-ang pagdayeg: usa siya ka tawong “matarong”. Mas dako pa ang ipasabot sa kalidad kay sa kamatinumanon sa pagbayad sa utang. Sa paghisgot sa Balaang Kasulatan bahin sa Diyos nga “nagahimong matarong” sa usa ka tawo, nagapasabot kini nga ang Diyos, ang labing balaan kun “matarong”, nagausab sa usa ka tawo ug naghimo niining tawhana nga ingon sa nakig-ambit sa kabalaan sa Diyos. Busa “angay” gayod sa Diyos ang paghigugma niining tawhana. Sa ato pa, ang Diyos wala magdula-dula, ingon sa nag-isip kanato nga angayang higugmaon bisan kon dili. Sa pag-ingon nga si Jose “matarong”, ang

Bibliya nagpasabot nga siya usa ka tawo nga bukas sa hingpit sa tanang ipabuhat sa Diyos kaniya. Nahimo siyang balaan pinaagi sa hingpit niyang pagbukas sa iyang kaugalingon ngadto sa Diyos.

Wala nahisupak sa tawhanong kabalaan ni Jose ang paghukom niya nga makigbulag kang Maria dinhang nasayran nga nagsabak siya. Ang mahinungdanong mga pulong sa Bibliya mao nga naglaraw siya sa paghimo niini sa “hilom” tungod kay “tawo siya nga matarong, apan dili niya buot nga pakaulawan si Maria” (Mat. 1:19).

Ang tawong matarong malipayon lamang sa tibuok niyang kasingkasing nga nagmasinugtanon sa Diyos sa pagpakigminyo kang

Maria, sa paghatag og ngalan kang Jesus, sa pagbantay sa duha ka mahal nga linalang didto sa Ehipto, sa pagdala kanila ngadto sa Nasaret, sa dili maihap nga katuigan diha sa hilom nga pagtuo ug kalig-on.

SI San Bernardino sa Siena natawo sa Masa Maritima sa Siena, Italya niadtong Septembre 8, 1380. Usa siya ka Pransiskanong teyologo nga nabantog diha sa iyang mga wali. Usa siya sa mga hinungdan sa pagtubo sa sanga sa higpit nga mga Pransiskano ug hinungdan sa pagkaylapo niini sa Europa.

Gikan sa dungganong banay, sayo siyang nailo. Nahuman niya ang iyang pag-eskuyla sa Siena ug nag-alagad siya sa mga masakiton sa mga balay-tambalanan didto niadtong mga tuig 1400. Natakdan siyag sakit sa katalagman nga hapit niya ikamatay. Sa tuig 1402 misulod siya sa mga Pransiskano ug nahimong pari sa tuig 1404. Apan wala siya magwali hangtod sa tuig 1417. Naningkamot siya sa pagpabalik sa naguba nga moralidad sa iyang panahon tungod sa dakong kagubot sa Kasadpan (Great Western Schsim) pinaagi sa pagtudlo sa mga tawo sa personal nga paghiguma kang Hesukristo.

Namatay siya niadtong Mayo 20, 1444 didto sa L’Aquila, ang Gingharian sa Duha ka Sisilia ug giisa ngadto sa han-ay sa mga santos niadtong 1450. Ang iyang pista, Mayo 20.

Gikan sa Sermon ni San Bernardino sa Siena, pari

ADUNAY kinatibuk-ang lagda kabahin sa tanang linaing grasya nga gihatag sa matag tawo. Sa panahon nga ang Diyosnong pagpinig magapili sa usa ka tawo sa pagdawat og linaing grasya, o sa pagdawat sa taas nga tawag, ang Diyos nagadayan-dayan sa tawong gipili sa tanang gasa sa Espiritu nga gikinahanglan aron sa pagtuman sa tahas nga gihatag.

Kining kinatibuk-ang lagda gipatataw gayod diha sa kaso ni San Jose, ang ama-ama sa atong Ginoo ug bana sa Rayna sa atong kalibotan nga gipalingkod sa trono ibabaw sa mga anghel. Gipili siya sa walay-kataposang Amahan isip sinaligang magbalantay ug tigpanalipod sa iyang labing dagkong mga bahandi, ang iyang Diyosnong Anak ug si Maria, ang asawa ni Jose. Gituman niya kining iyang tawag uban ang hingpit nga pagka masinugtanon hangtod nga sa kataposan gitawag siya sa Diyos nga nag-ingon: Maayo ug buotang sulogoon, sulod ngadto sa kalipay sa imong Agalon.

Unsa man diay ang luna ni Jose diha sa tibuok Simbahan ni Kristo? Dili ba siya mao man ang tawo nga pinili ug linain? Pinaagi kaniya ug, oo, ubos kaniya, si Kristo haom ug dungganong gipaila ngadto sa kalibotan. Ang Balaang Simbahan sa kinatibukan niini may utang sa Birheng Inahan tungod kay pinaagi kaniya gihukman kining (ang Simbahan) angayan sa pagdawat kang Kristo. Apan human kaniya (kang Maria) sa walay duhaduha nakautang kitag linaing pagpasalamat ug pagtahod kang San Jose.

Diha kaniya ang Karaang Kasabotan nakakaplag sa haom nga pagtak-op niini. Iyang gidala ang dungganong laray sa mga patriarka ug mga propeta ngadto sa gisaad nga katumanan niini. Ang Diyosnong kaayo nga gihalad isip saad ngadto kanila gisapnay niya sa iyang mga kamot.

Sa tataw, karon wala idumili ni Kristo kang Jose kanang maong kasuod, pagtahod ug taas kaayo nga dungog nga gihatag niya sa yuta, isip anak sa iyang amahan. Apan moingon kita nga diha sa langit gitapos ug gihingpit ni Kristo ang tanan nga iyang gihatag didto sa Nasaret.

Karon makita nato ang kataposang mga pulong sa pagtawag sa Ginoo nga haom alang kang San Jose: Sulod ngadto sa kalipay sa imong Agalon. Sa pagkatinuod, bisan tuod ang kamaya sa walay-kataposang kalipay mosulod sa kalag sa usa ka tawo, ang Ginoo nag-ingon kang Jose: Sulod ngadto sa kamaya. Ang iyang tumong mao nga kinahanglan nga ang mga pulong may tinagong espirituhanong kahulogan alang kanato. Nagaingon kini nga dili lang ingon nga kining balaang tawo nagaangkon og kamaya sulod sa kaugalingon, apan usab nga kini nagalibot kaniya ug nagalamoy kaniya sama sa usa ka walay-kataposang kahiladman.

Hinumdomi kami, San Jose, ug ipangamuyo mo kami ngadto sa imong inanak. Pangayoa sa labing balaan mong asawa, ang Birheng Maria, nga tan-awon kami niya diha sa kaluoy, tungod kay siya man ang inahan kaniya kinsa uban sa Amahan ug sa Espiritu Santo nagapuyo ug nagahari sa kahangtoran. Amen.—

Ang iyang tumong mao nga kinahanglan nga ang mga pulong may tinagong espirituhanong kahulogan alang kanato. Nagaingon kini nga dili lang ingon nga kining balaang tawo nagaangkon og kamaya sulod sa kaugalingon, apan usab nga kini nagalibot kaniya ug nagalamoy kaniya sama sa usa ka walaykataposang kahiladman.